
تهیه شده توسط: گروه محتوایی تفاوت چی نویسنده: امین فتحی
آموزش به کودکان مبتلا به اوتیسم نیاز به رویکردهای خاصی دارد.
ایجاد یک برنامه آموزشی ساختارمند:
برنامهریزی و ساختاردهی منظم برای آموزش کودک اوتیستیک بسیار مهم است. از برنامههای آموزشی ساختارمند مثل Applied Behavior Analysis (ABA) استفاده کنید که با استفاده از تکنیکهای تقویت مثبت و تکرار، مهارتهای اجتماعی و زبانی کودک را تقویت میکند.
استفاده از تصاویر و نمادها:
کودکان اوتیستیک اغلب به تصاویر و نمادها حساسیت بیشتری دارند. از تصاویر و نمادها برای آموزش کلمات و مفاهیم استفاده کنید. میتوانید کارتهای تصویری بسازید و با کلمات مرتبط به همراه آنها نشان دهید.
بازیهای نقشآفرینی میتوانند به کودکان اوتیستیک کمک کنند تا مهارتهای اجتماعی را تمرین کنند. بازیهایی مثل بازی با عروسکها، بازی دکتر و بیمار، یا بازی نقشهای اجتماعی میتوانند به کودک کمک کنند تا مهارتهایی مانند توجه به صدا، تعامل اجتماعی، و تعامل با دیگران را تمرین کند.
تمرینهای تکراری:
تکرار و مرور مداوم مهارتها در آموزش کودکان اوتیستیک بسیار مؤثر است. از تمرینهای تکراری برای تقویت مهارتهای زبانی مانند تلفظ کلمات، جملات ساده و داستانهای کوتاه استفاده کنید.
استفاده از علایق شخصی کودک:
کودکان اوتیستیک معمولاً علایق خاصی دارند که به آنها علاقه نشان میدهند. در آموزش، از این علایق بهره ببرید و مطالب و موضوعات مرتبط با علایقشان را معرفی کنید. این کار میتواند توجه و مشارکت کودک را افزایش دهد.
توسعه مهارتهای اجتماعی:
آموزش مهارتهای اجتماعی به کودکان اوتیستیک بسیار مهم است. از طریق بازیهای نقشآفرینی، نقشهای اجتماعی و تمرینهای تعاملی، مهارتهایی مانند توجه به صدا، چشمبهچشمی، تعامل اجتماعی و اشتراکگذاری را تقویت کنید.
همکاری با متخصصان:
همکاری با متخصصان و مشاوران توسعه کودکان میتواند به شما راهنماییهای ارزشمندی در خصوص آموزش به کودک اوتیستیکبدهد. آنها میتوانند به شما راهنماییهای ارزشمندی در خصوص آموزش به کودک اوتیستیک بدهند و به شما تکنیکها و روشهای مناسب را آموزش دهند.
محیط آموزشی مناسب:
محیط آموزشی باید آرام، سازنده و بدون محرکهای زیاد باشد. حذف تحریکهای مزاحم مانند صداهای بلند و نورهای درخشان میتواند توجه کودک را به آموزش متمرکز کند.
توجه به تفاوتهای فردی:
هر کودک اوتیستیک تفاوتهای خاص خود را دارد. بررسی نیازها، تواناییها و سطح توسعه کودک خود را به دقت انجام دهید و برنامه آموزشی را بر اساس آن ساختارمند کنید.هنگامی که کودک مهارتهای اجتماعی را به خوبی اجرا میکند، به او بازخورد مثبت دهید و تشویقش کنید. مثلاً میتوانید ابراز سپاس خود را نسبت به رفتارهای موفقیتآمیز و تلاشهای کودک نشان دهید. این بازخوردها میتوانند به کودک اعتماد به نفس بیشتری بدهند و او را ترغیب به تمرین و پیشرفت بیشتر کنند.
توجه به تنظیمات حسی:
کودکان اوتیستیک ممکن است حساسیت زیادی به تحریکهای حسی داشته باشند. در آموزش، توجه به تنظیمات حسی مثل نور، صدا و حس لامسه بسیار مهم است. تلاش کنید تحریکهای آموزشی را با توجه به تنظیمات حسی کودک تنظیم کنید.
حفظ تمرکز و توجه:
کودکان اوتیستیک ممکن است به سختی تمرکز کنند و توجهشان پراکنده باشد. برای حفظ تمرکز و توجه، از وسایل تحریکی مانند توپهای رنگی، بازیهای تعاملی و فعالیتهای جسمانی استفاده کنید.
تشویق و تمرین مثبت:
تشویق و تمرین مثبت در آموزش کودکان اوتیستیک بسیار موثر است. هنگامی که کودک تواناییهای جدید را به خوبی اجرا میکند یا اقدام به ارتباط موفقیتآمیزی میکند، آن را تحسین کنید و او را تشویق کنید.
مهمترین نکته این است که همیشه صبور و متفاوت باشید، زیرا هر کودک اوتیستیک تجربه و واکنش خاص خود را دارد. همچنین، حتی در مواقعی که پیشرفت کوچکی را مشاهده میکنید، همچنان امیدوار باشید و از تلاشهای کودک تشویق کنید.