تهیه شده توسط: گروه محتوایی تفاوت چی نویسنده: امین فتحی
رفتار صحیح با کودکان سندروم داون می‌تواند به بهبود و تسهیل در فرآیند رشد و توسعه آنها منجر شود بیاد داشته باشید که باید با آنها همانند کودکان دیگر رفتار کنید. آنها نیاز به محبت، پذیرش و احترام دارند. همچنین انتظارات منطقی از آنها داشته باشید. به توانایی‌ها و محدودیت‌هایشان توجه کنید.
اگر کودک خود را ترغیب کنید تا در فعالیت‌های اجتماعی شرکت کند، همین موضوع مهم باعث می شود تا کودک مهارت‌های اجتماعی را یاد بگیرد.به آنها فرصت دهید تا کارهایی را که می‌توانند انجام دهند، خودشان انجام دهند. استقلال آنها را تشویق کنید.
در صورت نیاز، آموزش‌های ویژه و مراقبت‌های پزشکی موردنیازشان را فراهم کنید.با آنها صبور باشید فرایند یادگیری آنها کندتر است از تمام توانایی‌ها و موفقیت‌های کوچکشان قدردانی کنید تا اعتمادبه‌نفس آنها افزایش پیدا کند.
اصول و راهنمایی‌ها برای رفتار صحیح با کودکان سندروم داون
1. ایجاد محیط حمایت‌کننده:
فراهم کردن یک محیط آرام و امن برای کودکان سندروم داون بسیار مهم است. این محیط باید خود راحتی و امنیت را برای کودک فراهم کند و او را تشویق به اکتشاف و یادگیری کند.
ایجاد یک برنامه روزانه سازمان‌یافته و پیوسته برای کودکان سندروم داون می‌تواند به آنها کمک کند تا احساس امنیت و پیش‌بینی داشته باشند.
2. ارتباط برقرار کردن:
برقراری ارتباط موثر با کودکان سندروم داون بسیار مهم است. از طریق استفاده از زبان بدن، لبخند و صدا، با کودکان ارتباط برقرار کنید.استفاده از کلمات ساده و جملات کوتاه برای صحبت کردن با کودکان سندروم داون می‌تواند به آنها کمک کند تا شما را بهتر درک کنند.
3. تشویق و تحسین:
تشویق و تحسین کودکان سندروم داون برای انجام رفتارهای مثبت و تلاش‌هایشان بسیار مهم است. این تشویق می‌تواند به آنها اعتماد به نفس بیشتری بدهد و انگیزه را برای یادگیری و پیشرفت افزایش دهد.
4. ارائه فرصت‌های یادگیری:
فراهم کردن فرصت‌های یادگیری برای کودکان سندروم داون بسیار مهم است. از طریق بازی‌ها، فعالیت‌های آموزشی و تمرین‌های مرتبط با مهارت‌های روزمره، آنها را در یادگیری و توسعه مهارت‌هایشان تشویق کنید.
5. همکاری با تیم درمانی:
همکاری با تیم درمانی کودکان سندروم داون بسیار مهم است. از طریق مشارکت در جلسات درمانی و پیروی از راهنمایی‌ها و توصیه‌های تیم درمانی، می‌توانید بهبود در رشد و توسعه کودکان را سرعت ببخشید.
مشکلات رفتاری رایج در سندرم داون چیست؟
کودکان مبتلا به سندرم داون بیشتر درگیر رفتارهای چالش برانگیز هستند. این رفتارها ممکن است بسیاری از مشکلات مدیریت رفتار سندرم داون را در چندین محیط، چه در جامعه، چه در اوقات فراغت، یا در مدرسه ایجاد کنند. در بسیاری از موارد، این رفتار ممکن است مانع از دسترسی آنها به این محیط ها شود.
سرگردان / فرار
این یک مشکل ایمنی ایجاد می‌کند و نیاز به قفل‌های خوب و آلارم‌های هشدار در در خانه یا یک برنامه مکتوب برای مدرسه دارد که نشان دهد اگر فرزند شما کلاس یا زمین بازی را ترک کند چه اتفاقی می‌افتد.
رفتار سرسختانه یا مخالف
این نوع رفتار ناسازگار ممکن است توسط چیزی خاص ایجاد شده باشد. گاهی اوقات، این نوع رفتار مخالف ممکن است به سادگی راه ارتباطی کودک شما با ناامیدی یا عدم درک به دلیل مشکلات ارتباطی/زبانی باشد.
مشکلات توجه
اگر فرزند شما مبتلا به سندرم داون باشد، ممکن است مدت توجه کوتاهی داشته باشد. رفتار آنها اغلب می تواند تکانشی باشد. در این مورد رفتار آنها شبیه به کودکان مبتلا به اختلالات اضطرابی، مشکلات پردازش زبان و کم شنوایی است.
رفتارهای وسواسی/اجباری
این مدل رفتاری می تواند از ساده تا پیچیده متغیر باشند. به عنوان مثال، یک نوع ساده از این مشکل می تواند این باشد که کودک شما همیشه می خواهد روی یک صندلی بنشیند. گاهی اوقات، رفتار وسواسی/اجباری می‌تواند به شیوه‌ای ظریف‌تر تکراری باشد، مانند بازی همیشه با چیزی وقتی که فعالانه درگیر نیستند. این نوع رفتار بیشتر در کودکان کوچکتر دیده می شود. با این حال، هنگامی که سطح بیقراری و نگرانی افزایش می یابد، کودک ممکن است سخت رفتار کند.
اختلال طیف اوتیسم
تقریباً 5 تا 7 درصد از کودکان مبتلا به سندرم داون را تحت تأثیر قرار می دهد. تشخیص آنها معمولاً در حدود 6-8 سالگی (که کمی دیرتر از جمعیت عمومی است) انجام می شود.
به دلیل مشکلاتی که کودکان مبتلا به سندرم داون در کنترل تکانه های خود، ارتباط با کودکان و بزرگسالان، برقراری ارتباط و مدیریت ناامیدی دارند، قابل درک است که مشکلات رفتاری و چالش های مدیریت رفتار برای بسیاری از والدین محتمل است.
والدین باید همیشه به پزشک اطفال فرزندشان مراجعه کنند تا در مورد بهترین شیوه ها در مراقبت از کودک، هر چقدر هم که بی اهمیت باشد، سؤالاتی را مطرح کنند. از تغذیه تا مسائل عاطفی.راهنمایی پزشک متخصص در سال‌های اولیه زندگی نوزاد، زمانی که جنبه‌های رفتاری پیچیده سندرم داون هنوز ظاهر نشده است، بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.
در سنین پایین، نیازهای ذهنی و عاطفی فرزند شما هنوز تحت تأثیر مستقیم شما قرار دارد، بنابراین سبک فرزندپروری آگاهانه شما (و روش‌های انضباطی) می‌تواند با رشد کودک شما تمرین و مطابقت داده شود.اگر پزشک اطفال شما نمی تواند زمانی را برای آموزش روش های مدیریت رفتاری به شما اختصاص دهد، می توانید نظر دومی را از یک متخصص اطفال ماهر دیگر برای بازخورد آنها بخواهید.
رویکرد دیگر این است که از یک روانشناس رفتاری کودک که بهترین آموزش را برای ارزیابی رفتارهای منحصر به فرد کودک شما در زمان واقعی داشته باشد، کمک بگیرید.
