افراد مشهور و معروف که اوتیسم دارند

                                                            تهیه شده توسط: گروه محتوایی تفاوت چی            نویسنده: امین فتحی

اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم (Autism Spectrum Disorder) یک اختلال توسعه‌ای است که بر توانایی‌های اجتماعی، ارتباطی و رفتاری فرد تأثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به اوتیسم معمولاً مشکلاتی در تعامل اجتماعی، ارتباط غیرکلامی، تفاهم احساسات و ایجاد الگوهای رفتاری دارند.

ویژگی‌های اوتیسم در هر فرد متفاوت است و بین افراد مختلف متغیر است. برخی از ویژگی‌های مشترک اوتیسم شامل محدودیت در تعامل اجتماعی و تفاهم احساسات دیگران، محدودیت در استفاده از زبان بدن، الگوهای تکراری و تأکید بر روتین، مقاومت در برابر تغییر و حساسیت به محیط می‌باشند.

این اختلال معمولاً در دوره کودکی ظاهر می‌شود و می‌تواند تا بزرگسالی باقی بماند. با امکانات و درمان مناسب، افراد مبتلا به اوتیسم می‌توانند توانایی‌هایشان را بهبود بخشیده و در جامعه فعالیت کنند. فردی مشهور می‌تواند نمونه‌ای باشد که اوتیسم داشته و با این اختلال، به موفقیت‌های بزرگی دست یافته است. در این بخش، افراد مشهور اوتیسمی را به شما معرفی خواهیم کرد.

اوتیسم اساسا یک اختلال عصبی توسعه‌ای است که تأثیری بر رفتار و تعاملات اجتماعی افراد دارد. این اختلال معمولاً در سنین کودکی آشکار می‌شود و ممکن است در حواس، توجه، ارتباطات و رفتارهای تکراری تأثیر گذاشته و مشکلاتی را برای فرد مبتلا به آن ایجاد کند. اگرچه اوتیسم بر میزان استعدادهای فرد تأثیر ندارد، اما می‌تواند به صورت قابل توجهی بر توانایی‌ها و مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی آن تأثیر بگذارد.

نابغه های اوتیسمی

افراد مشهوری وجود دارند که مبتلا به اوتیسم هستند و با وجود این اختلال، توانسته‌اند در زمینه‌های مختلف موفقیت‌های چشمگیری را کسب کنند. نمونه‌هایی از افراد مشهور مبتلا به اوتیسم عبارتند از:

آلبرت انیشتین

آلبرت انیشتین، نابغه و دانشمند فیزیک مبتلا به اوتیسم، دارای مشکلات ارتباطی و روحیه حساس بود. در دوران کودکی و تحصیل، با مشکلات ارتباطی و آموزشی روبرو بود و نمی‌توانست به طور معمول با محیط آموزشی ارتباط برقرار کند. او در طول زندگی نیز با مشکلات شغلی نیز روبرو بود، علیرغم هوش بالای خود. یکی از نشانه‌های اوتیسم در انیشتین، بی‌توجهی به غذا بود و او در برنامه روزانه غذایی خاصی نداشت و نظم در تغذیه‌اش وجود نداشت.

توماس جفرسون

توماس جفرسون، او سومین رئیس جمهور آمریکا و نویسنده اعلامیه استقلال، او احتمالا مبتلا به اوتیسم یا سندرم آسپرگر بود. او با وجود توانایی‌های حرکتی تاخیری، در برقراری ارتباط با دیگران مشکل داشت. او خجالتی بوده و در صحبت‌های عمومی دچار مشکل می‌شده، همچنین نسبت به صداهای بلند حساسیت زیادی داشت.

موتزارت

موتزارت، نابغه‌ی هنری مبتلا به اوتیسم بود. وی دارای حرکات ثابت و غیر عمدی دست و پا بود و شنوایی او دارای حساسیت بالایی بود. صداهای بلند او را آزار می داد و احساس بیماری به او القا می کرد. همچنین، موتزارت در کودکی بیش از حد فعال بود و در گروه کودکان بیش‌فعال قرار داشت. فعالیت‌های روزمره‌اش شامل پریدن از روی میز و صندلی، میومیو کردن مانند گربه، و حرکات پشتک و وارو بود.

 نیوتن

نیوتن، نیز یکی از افراد آرام اما درگیر با اوتیسم بود. وی نمی‌توانست در بحث‌ها و گفتگوهای ساده شرکت کنم و به مکالمات روزمره عادی بپردازد. او به طور شگفت‌آوری بر روی کار خود متمرکز می‌شد و به سختی از آن کار دست می‌کشید. تمرکز او بر روی کارش به حدی بود که گاهی زمان را فراموش می‌کرد و وعده‌های غذایی خود را فراموش می‌کرد.

نیوتن به طور وسواس آمیزی به اجرای برنامه‌های از پیش‌تعیین شده اعتقاد داشت و هیچ چیز نمی‌توانست از اتفاق افتادن این برنامه‌ها جلوگیری کند. به عنوان مثال، اگر برای او برنامه سخنرانی در یک مکان تعیین شده بود و هیچ شنونده‌ای حاضر نبود، او باز هم سخنرانی را انجام می‌داد و این را وظیفه خود می دانست.

چارلز داروین

براساس تحقیقاتی که توسط پروفسور مایکل فیتز جرالد انجام شده، چارلز داروین، نظریه‌پرداز و طبیعت‌گرا، احتمالاً از اختلالات طیف اوتیسم رنج می‌برده است. داروین در دوران کودکی و جوانی به تنهایی و منزوی بوده و حتی در بزرگسالی هم به اندازه‌ای که ممکن بود از تعامل با دیگران اجتناب می‌کرده است.

او برای برقراری ارتباط با دیگران بیشتر از نوشتن نامه‌ها استفاده می‌کرده و ترجیح می‌داد از روش مستقیم چهره به چهره خودداری کند. این ویژگی رفتاری، که نوشتن نامه را به عنوان راهی برای ارتباط با دیگران ترجیح می‌داد، به‌عنوان یکی از راهکارهایی که افراد مبتلا به اختلالات اوتیسم معمولاً انتخاب می‌کنند، ذکر شده است.

میکل آنژ 

میکل آنژ، از بزرگترین مجسمه سازان و پیکر تراشان جهان به شمار می‌رود که به گفته خودش تمام آثارش برای ابدیت خلق شده‌اند و تا ابد زیبا هستند. نشانه‌های اوتیسم در رفتار وی قابل مشاهده است. این نشانه‌ها شامل رفتار وسواس، تندخویی، گرایش به انزوا و تنهایی بود. او علاوه بر رفتار وسواسی، به تکرار رفتارها و اعمال خاصی تمایل داشته است و در صورت عدم انجام این تکرارها، احساس سرخوردگی می‌کرد. این ویژگی‌ها به تشخیص اوتیسم در میکل آنژ کمک کرده‌اند و به او امکان می‌دهند تا به عنوان یک فرد خلاق و مشهور در عرصه هنر شناخته شود.

جرج اورول

جرج اورول، نام مستعار اریک آرتور بلر، نویسنده، روزنامه‌نگار، منتقد ادبی و شاعر اهل انگلستان بود. او به خاطر دو رمان بسیار معروف و پرفروش خود، "مزرعه حیوانات" و "هزار و نهصد و هشتاد و چهار" معروف می باشد. این دو کتاب به طور مشترک بیشترین فروش را در مقایسه با هر دو کتاب دیگری از یک نویسنده در قرن بیستم داشتند. اورول همچنین با نقدهای بسیاری که درباره کتاب‌ها می‌نوشت، به عنوان بهترین وقایع‌نگار فرهنگ و ادب انگلیسی قرن شناخته می‌شود.

نیکولا تسلا 

نیکولا تسلا، به لطف رقیب اصلی خود، یعنی توماس ادیسون که به نظر می‌رسد بسیاری از بهترین ایده‌های او را سرقت کرده، در وضعیت فقر و تنهایی از دنیا رفت. اخیراً، تسلا به طور نهایی به اعتبار خود برای بسیاری از ایده‌های فوق‌العاده‌اش دست یافته است. احتمالاً این مخترع نیز اوتیستیک بود. با توجه به گزارش‌های زمان تسلا، او از تعداد زیادی از انواع فوبیا رنج می‌برد، بسیار حساس به نور و صدا بود، خود را از همه دور نگه می‌داشت و نسبت به شماره‌ی سه بسیار وسواسی بود.